logo
 

Les Bulles

Speciaal om weblogredenen zijn we een rondje gaan wandelen door Les Bulles, het dorp waar we tijdelijk wonen. De straffe oostenwind gierde ons om het hoofd maar er zijn maar een paar straten dus kom op.

Wikipedia (waar ook de foto's vandaan komen) kent Les Bulles in het Nederlands, Frans, Waals en Engels, best veel voor zo'n klein dorp. De eigenaardige naam ('de bubbels') zou te maken hebben met Le Grand Feu dat hier wordt aangestoken, maar dan heeft die naam niet veel onderscheidend vermogen in deze streek, want elk dorp hier heeft in deze tijd van het jaar een Grand Feu en het concurrerende feu van Suxy is met gemak het allergrandste. Met de andere herkomst, uit het Duits ('woonplaats'), schieten we natuurlijk al helemaal niets op. Met die redenering zou men gemakkelijk alle dorpen ter wereld 'Les Bulles' kunnen noemen. Let op: het wordt niet gecontraheerd: nous habitons à Les Bulles en niet aux Bulles. Waarom niet, en waarom überhaupt meervoud weet ook al niemand.

Wel weten we dat deze woonplaats met of zonder groot vuur al heel lang bestaat (sinds 1174 minstens) en dat er tegenwoordig ongeveer 512 inwoners zijn. Winkels: geen. Wel een kerk, een school en enkele bedrijfjes, waaronder een verwarmingsmonteur die wij al twee keer in huis hebben gehad om ons oude keteltje aan de praat te houden, een grondverzetbedrijf dat onze round pen en de boxen in Suxy heeft uitgegraven, een restaurant waar we een keer niet zo erg lekker hebben eten en dat dus terecht dicht is, en een kapsalon, die aan ons ook al geen klandizie zal hebben.

lesbulleslucht

Het is een typisch Gaumedorp, rijen boerderijtjes in diverse stadia van verval of juist geheel of half opgeknapt, maar zonder werkende boeren. In het buitengebied zijn wel enkele grote veehouders maar in het dorp zelf zijn het allemaal woonhuizen geworden.

Nog steeds heeft bijna elk huis, ook het onze, een flink voorterrein. Vroeger werd dat gebruikt voor de mesthoop, de hooi- of strovoorraad en de enorme takkenbossen voor verwarming en koken. Men kon er ook zijn kippen, ganzen en kinderen laten rondscharrelen want verkeer was er toch niet.

faubourgs

De hedendaagse mens stalt zijn auto op het meestal kale gras- of grindveldje, bijna niemand heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om een feestelijke voortuin aan te leggen. Ook bij ons geel grind, enkele modderplassen en wat gras. De stenen contouren van de voormalige mesthoop zijn nog zichtbaar. Hét grote voordeel is dat het verkeer niet vlak langs de voorgevel voorbijdendert zoals in meer 'stadse' dorpen als Tintigny het geval is.

Over de buren is een spannende detective te schrijven, maar respect voor de privacy verhindert dat. Ik zou desgewenst wat uit mijn duim kunnen zuigen en dan naar waarheid verklaren dat elke gelijkenis met bestaande personen op louter toeval berust.


En waar is de rest? Hier en in het archief

design © 2024 - powered by InR