Maandag. De roundpenomheiningverkoper hield woord, min of meer: hij leverde de hekken niet eind van de ochtend, belde niet eerst op en bracht ze ook niet zelf, maar ze zijn geleverd. De chauffeur deed een dappere poging onze toerit op te draaien maar moest afladen aan het laagste punt. Het laatste stukje transporteerden we ze zelf, hek nr. 1 lopend en de andere 23 in vier keer met de aanhanger achter de auto. Best zwaar zo'n hek, heuvelop.

Dinsdag. De roundpenhekken stonden heel snel op hun plaats. Kettinkje eraan, draadje ervoor, paarden erin.

Ze vonden het prachtig. Zand! Zandhappen, zandsnuffelen, zandgraven, zandrollen, allemaal nieuwe sporten.

Hij is nog niet helemaal af, de verbinding met kettinkjes heeft niet R's volledige instemming en over de toegangspoort moet nog worden nagedacht, maar de paarden hebben de nieuwe roundpenhekken goedgekeurd. Ze zijn fun.

We hébben ze verteld dat de roundpen nu klaar is om erin te werken, maar ik geloof niet dat ze het einde van die zin helemaal hebben meegekregen.