logo
 

Een dag lang

Wij zouden toch een keer kalm-aan doen? Dat is gelukt! Afgezien van wat klein snoeiwerk in de nieuwe bosrand en de gebruikelijke dingetjes die een mens met paarden nu eenmaal te doen heeft en die niets te maken hebben met drukdrukdruk, was het een maandag van 'met een boek op het tuinbankje'. Zonnetje, krekelgeluiden, bijengezoem, ik viel zelfs bijna in slaap. Goed hè.

Niet dat er helemaal niets gebeurde. 's Ochtens was de wekelijkse bespreking met de architect, die altijd doorgaat, ook in de afgelopen tijden van bouwvakantie-en-wachten-tot-de-ramen-erin-zitten, een periode die mij persoonlijk behoorlijk zwaar viel. Ik heb liever dat de bouw lekker opschiet en dat er overal Mannetjes druk doende zijn met hele constructieve werkzaamheden die allemaal net iets eerder klaar zijn dan was ingepland.

Maar er komen betere tijden aan. Ter vergadering verscheen een nieuw Mannetje, dat de buitenisolatie en de crepi ter hand gaat nemen zodra-de-ramen-erin-zitten. Een fijn doortastend Mannetje, dat to-the-pointe vragen stelde en concrete data wilde vastleggen. Zulke Mannetjes, daar kunnen we er niet genoeg van hebben.

Bijzonder was dat het Mannetje alleen Duits sprak. Tot nu toe spraken al onze Mannetjes naast Duits ook Frans. Bij de architect is het precies andersom: hij spreekt alleen Frans. Komt dat even goed uit, dat wij allebei verstaan. Het maakt de conversatie wel wat intensiever en we moeten goed opletten of alle partijen de afspraken wel goed begrepen hebben.

Verder kwam Goffinet het veld voor de ruïne maaien, evenals het strookje aan de overkant. Veel levert het hem niet op, de vraag is of hij het wel de moeite waard blijft vinden. Die weilanden moeten eigenlijk verbeterd worden maar omdat ze niet van hem zijn is het altijd maar de vraag wat de eigenaars er volgend seizoen mee gaan doen. In elk geval vond hij het een goed idee dat onze paarden net als vorig jaar na het maaien een tijdje in het strookje lopen, dat is goed voor de grond.

En aan het eind van de middag kwam er weer eens een bosbouwer het toneel op, deze keer voor de uitdunning van het bos achter de round pen. In tegenstelling tot het massale machinegeweld van vorige week was dit een ambachtelijk exemplaar. Hij had wel een kettingzaag, waarmee hij op zijn gemak hier en daar een boompje omzaagde, maar het afsteken van takken ging handmatig met een soort reuzenbeitel. Hij had tijd te over voor een praatje. Toen de eerste spar omlag, mat hij de omtrek op 1 meter hoogte: 50 cm, wat hij in een beduimeld schriftje noteerde. Stukwerk, het behandelen van dat sparretje leverde hem 1,50 euro op. Tien dagen dacht hij op deze manier over het werk te doen, maar natuurlijk niet alle tien achter elkaar, dat zou veel te vermoeiend worden. Het ging er ten slotte ook om, buiten te zijn en te genieten. Zo kan het ook, maar er op die manier van leven kan niet, dat wist hij wel.

Dat was de rustige maandag. Dinsdag kwam het materiaal voor het nieuwe schuurtje dat we achter de boxen gaan bouwen.

hout

En morgen begint ein-de-lijk het plaatsen van de kozijnen in het nieuwe huis. Daar hoeven wij niet bij te helpen maar het is natuurlijk wel spannend om naar te kijken, tussen het zagen van de balken voor het schuurtje door. En 's avonds komt Sunshine om ons en de paarden weer eens les te geven. So we'll have a nice busy time.


En waar is de rest? Hier en in het archief

design © 2024 - powered by InR