logo
 

Om te onthouden

Wat ik het weekend gedaan heb weet ik echt niet meer. Niet veel bijzonders. R bereidde het hooischuurtjeslampenprojectje voor maar daar is hij niet het hele weekend mee bezig geweest en wat hij de rest van de tijd gedaan heeft weet hij ook niet meer dus ik ben lekker niet de enige die dat overkomt. Het was wel zonnig maar met wind, en er was jacht, dus gereden hebben we niet, dat staat wel vast. Nou ja. Waarschijnlijk knus achter de beeldschermen, koffie, Het Ventje, de paarden, en dan is het zo alweer maandag.

Eten koken gaat altijd door. Laatst aten we noodles met groente met stukjes kipfilet erdoor, en we constateerden eendrachtig dat die kip eigenlijk niets bijdroeg. Hadden net zo goed champignons doorheen kunnen zitten. Hetzelfde gerecht probeerde ik vervolgens inderdaad een keer uit met champignons en voilà: zelfs lekkerder. Dat was dat. We aten al niet vaak vlees maar vanaf dat moment helemaal niet meer. Ik zeg niet 'nooit meer', maar het hoeft gewoon niet zo. Vis wel, af en toe. Dus een soort mijlpaaltje was er het weekend toch.

Inmiddels zijn de lampen bij het hooischuurtje gemonteerd en die zijn geweldig. Eindelijk 's avonds laat niet meer in het duister tasten als we de paarden hooi gaan voeren, en zelfs de grasvezelkruiwagen die ernaast staat wordt feeëriek verlicht door het lichtdoorlatende dakpaneel heen. Okee, we weten waar alles staat dus op de tast werkte ook, maar goed verlicht is echt handiger.

roundpen

Maandag hadden we de hele middag les van Sunshine. In de roundpen, die nog wel een beetje bevroren was maar de toplaag net niet meer, wat een goed stevige bodem opleverde. De paarden vinden de roundpen wel leuk, als we de poort openzetten wandelen ze naar binnen voor een heerlijke rolpartij. Zand schuurt de vacht.

Maar er moet ook gewerkt worden. Deze keer was het afzien, de paarden ingebogen tussen de kegels doorsturen klinkt misschien makkelijk maar dat is het niet. Eigenlijk ging het maar heel moeizaam. Oefenen! Wel leuk: Sunshine vindt Jay een 'sporty girl'. Zo zie ik onze kleine prinses, die soms moeite heeft om de hellingen op te komen, niet vaak. Het is meer Harissa die voor het sportieve element zorgt met haar race-ambities. In mensentermen is Jay meer een gewichtheffer en Harissa een marathonloper (met de juiste training).

In elk geval gaat het stageweekend introductie endurance begin april 2017 door, met als trainer niemand minder dan Léonard Liesens. Dat zegt natuurlijk geen webloglezer iets maar dat hindert niet, als het mij maar iets zegt en ik heb er nu al zin in.


En waar is de rest? Hier en in het archief

design © 2024 - powered by InR