Als R vandaag naar buiten de sneeuw in gaat om de paarden te voeren en ze water te geven, trekt hij een warm jasje en wanten aan, waterdichte schoenen en een pet. De wind giert over de velden en het vriest. Brrrr.

Ik zit binnen op de bank met een doos zakdoeken, een rode neus en kriebelende oren. Verkoudheid. Die heb ik niet gevat in de frisse buitenlucht maar tijdens die prijsuitreiking in een zaal met honderden mensen, waarvan er statistisch gezien zeker een paar verkouden om zich heen hoestten.

De kans dat R het ook krijgt is natuurlijk vele malen groter als hij met mij en mijn zakdoeken in één ruimte verkeert dan wanneer hij lekker in de gezonde buitenlucht verblijft. Maar we nemen toch maar geen risico. Warm aankleden.

Gelukkig dat de mezen de voerhuisjes ontdekt hebben. Zo is er in elk geval wat levendigheid om naar te kijken vanaf de bank. Snif.