Ik heb nog meer op de jacht tegen dan gisteren. Behalve onaardig tegen wilde dieren is het ook zinloos. Het helpt niet, of het werkt zelfs averechts.

Dat konden we vanochtend constateren. Toen de mist was opgetrokken keek ik om te beginnen naar ons ruïneveld, waar we sinds een paar dagen schrikdraad omheen hebben staan. Spotless. Geen zwijn had zich erin gewaagd. Biljartlakentje, dames en heren.

Aan de overkant bleef de nevel wat langer hangen maar toen die optrok, pff. Dat was niet het werk van een enkel zwijntje, dat ik zijn knolletje en een paar graswortels best gun. Nee. Daar waren de zwijnen met man en macht en in rotten van tien naast elkaar grondig doorheen getrokken. Daar lag gauw een kwart hectare omver. Een boer die ploegt laat het netter achter. Wat een ravage.

En dat precies aan de kant waar gisteren het geroep en getoeter en de jachthoorns hadden geklonken. We dachten nog dat dat de zwijnen wel dieper de bossen in zou jagen en dat wij zodoende toch nog een door die jagers onbedoeld voordeel van de jacht zouden hebben. Mooi niet. Die beestjes hebben in ons weiland eens lekker staan bijkomen van alle stress van de zondagsjacht. Even rieleksen, snackje hier, hapje daar, heeft iedereen naar hartelust gewroet? Hier is nog een smakelijk polletje. Okee, als echt alles op is gaan we met zijn allen terug het bos in. Bedankt voor alles, I+R, en tot morgen hoor.

Nee, de jacht, daar moeten we het niet van hebben. Dat wordt schade herstellen (met de hand) en nóg een kilometer draad spannen.

Update. Foto's, okee.
Schade close-up:

Schade overzicht:

Hoe het ook kan: het ruïneveld, met schrikdraad:

Ziezo. Waar is mijn hark.