Op haar eerste dag in deze wereld mocht Kir al mee naar de bosrand, even rondsnuffelen in de omgeving, en vandaag - dag 2 - was de grote dag dat we alle paarden voor het eerst dit jaar naar de overkant brachten voor een paar uur gras eten en rondrennen. Prachtig, al dat groen, dat stond ze wel aan en we hadden er zelf ook naar uitgekeken.

En hoe kwamen we daar, aan de overkant? Nou, een voor een. Of met zijn tweeën.

Zo we zijn er. Een hek, dacht Kir, wat is nou weer een hek? Hoe kom ik daar door? Oei, daar komen de drie andere paarden aandenderen, dat wordt wel een beetje bedreigend. En Paprika zag het ook al helemaal niet meer zitten.

Dus toen moest de cameraman even ingrijpen, aan het eind van het filmpje, en alles kwam weer goed.