Een week later, er zijn tien druppen gevallen maar dat is niet genoeg. De paarden kregen er een stuk ruïneveld bij waar het gras een beetje is bijgegroeid, te weinig, maar in elk geval waarderen ze het groen in plaats van de droge staakjes die in het zwembadveld nog overeind staan. Ik snoeide de spirea drastisch zodat we nu vanuit de woonkamer weer zicht op ze hebben.

De crossbaan is klaar, alle paden hebben weer hun volle breedte. Het werk met de heggeschaar is zwaar (5 kg in de hand) en op den duur onaangenaam, alles bij elkaar is het 1,5 km snoeien. Een volgende keer eerst maar de klepelmaaier erdoor, het scheelt ook opruimen na afloop. Nu resten hier en daar nog wat doorgangetjes, maar dat is mijn hobby en heeft geen haast.

Donderdag deden wij eens something completely different, namelijk een wandeling met lokale gids naar de Vague des Gomhets (diverse spellingen en theorieën over de herkomst van die naam), vanaf het dorpsplein 6 km was aangekondigd, maar dat waren wel 'Jago-kilometers', vooral de laatste twee. Mijn knieën zijn dat soort wandelingen, met veel stilstaan, niet gewend.

Interessant was het wel, we leerden van alles over eetbare en geneeskrachtige planten (arnica), anti-jeukremedies (weegbree) en natuurbeheer. Nu nog het een en ander zien te onthouden. Dat we afgelopen najaar zo ongekend veel eikels hebben gehad, komt volgens de gids door de droogtestress van de bomen. Daar kan ik goed inkomen. Zelf heb ik tegenwoordig ook vaak droogtestress, en de eiken zijn niet de enige bomen. Kijk maar wat er momenteel vroegtijdig van de bomen valt, onrijp.

Walnoten. Hazelnoten. Beukennootjes. Van de walnoten hebben we er vergeleken met die 100 van vorig jaar maar weinig, we mogen blij zijn met 20 stuks, maar alle hazelaars zitten tjokvol, en zoveel beukennootjes als nu hebben we nog nooit eerder gezien. Het is ook een goed frambozenjaar en er zijn bosbessen, wel kleintjes. Nog een paar graden erbij en al het gematigde gewas gaat dood en we kunnen steeneiken druiven en dadelpalmen planten, in extremis gaat het meer in de richting van de cactussenteelt. O, dat klimaat, dat klimaat. Komt het nog goed? Ik denk van niet.