logo
 

Zomeractiviteiten

Intussen is het overal groen geworden, de haag, het gras, de beuken, de lijsterbessen, de meidoorn. De brem bloeit. Terwijl anderen boswandelingen maakten, kwamen oefenen in de crossbaan en druk waren met de rit op Lagland, vulde ik acht terraspotten met petunia's, fuchsia's en lantana's. Daar hebben we de hele zomer plezier van, als het weer meezit.

Een fotoverslagje. Het oefenen in de crossbaan met oude bekenden en hun paarden en een paar nieuwe. Aan de hand en in het zadel. Ons werk was beperkt tot het opstellen van de hindernissen en het maken van de paddocks vooraf en het afbreken van dat alles na afloop.

crossbaan

Iedereen was tevreden, ruiters en paarden hadden weer het een en ander geleerd, en aan het eind van de middag was het best warm geworden.

douchen

Dit jaar ging Lagland over 15 km buiten het militair terrein en het restant (13 km voor R en Justine) binnen. Die eerste 15 km was het zeer druk, er waren zoveel paarden dat Titan en Kir er opgewonden van raakten, en zij waren niet de enigen. Maar op het uitgestrekte militair terrein zelf was het rustig en de paarden kalmeerden direct. De ruiters daar verdwenen in het struikgewas.

lagland01

Weer thuis is het een kwestie van de honderden foto's van die dag doorploegen op zoek naar die van onze eigen paarden.

lagland02

Ik had nog zo gezegd dat ze iets opvallends moesten aantrekken, net als de eerste keer dat wij die tocht maakten.

reageer ook (3)

Verjaardagsactiviteiten

Ziezo, dat was dat. Een welbestede dag.

Terwijl overal elders enorme, trage buien wateroverlast veroorzaakten, ging het noodweer net bij ons langs. Screenshotje. De komende dagen wordt er nog wel wat regen verwacht.

buien

's Ochtends maakten we een wandeling naar de Vierre, waar het waterpeil behoorlijk maar niet abnormaal hoog is, en terug door het dorp. We zagen dat onze internetkabels nu niet meer los in het zand liggen maar in een keurige goot en veilig onder beton verstopt. Het heeft even geduurd maar dan heb je ook wat.

De overburen hebben hun weiland gesleept en de drie merries naar hun wei bij de Vierre verhuisd. Oude en jonge fruitbomen buigen door onder de bloesem, en hier en daar zijn steigers verschenen, nieuw dak, gevelverf, tuinopknap, het voorjaar heeft het dorp in zijn greep. Nu wij nog, maar ik wacht met de bloembakken tot de ijsheiligen voorbij zijn. De te vroeg uitgekomen blaadjes van de notenboom zijn vorige week bevroren. We hopen dat het nog goedkomt, anders geen noten dit jaar. We signaleerden de eerste zwaluw, en hopen op veel meer.

De rest van de (verjaar)dag hadden we geen plannen. Lunch, en een ritje misschien? Ach nee, al genoeg actief geweest vandaag voor een 70+er. Alleen was het hooi op, paarden in het gras, en goed weer om te slepen. Om 16.30 uur de tractor tevoorschijn, de ruif achter de omheining opgeborgen, gemorst hooi weggeharkt en het achterveld grondig gesleept en geëgaliseerd. Tussendoor nog diesel gehaald.

slepen

De sleep schoongekrabd, en zestien zakken à 25 kg kalk gestrooid (in 2x). Grote stofwolken en geen wind, maar het was fris dus niemand buiten aan de bbq, geen burenoverlast. Toen het gereedschap weer schoon en opgeborgen was, inclusief het afspuiten van de strooier, het achterveld afgesloten met paaltjes en draad en de ruïneveld-drinkbak aangesloten, was het 21.30 uur. Uit eten? Hahaha. Snel gedoucht en een smakelijke viscalzone in de oven gezet, en voilà: uitrusten. Nu mag het zachtjes gaan regenen.

Dat waren de verjaardagsactiviteiten. Vandaag kalm aan (tenzij we iets anders bedenken), en dat ritje gaat morgen gebeuren, dan is het weer droog.

reageer ook (2)

Mega mijlpalen

Eigenlijk is dit hét moment voor een logje maar ik heb geen inspiratie, en dat terwijl er twee werkelijk unieke mijlpalen zijn. Even kort dan.

Ten eerste kwam gisteren de glazenwasser, en dat was voor het eerst in ons leven. Nooit eerder waste iemand anders onze ramen. En het beviel. Hij werkte grondig netjes en snel, de prijs viel mee, en over drie maanden komt hij weer.

seventy

En ten tweede ben ik vandaag 70 geworden. 70! Ik. Zelf kan ik het moeilijk geloven maar ik heb het nagerekend en het is zo. Goh.

reageer ook (4)

Voorjaarsgras

De voorjaarsactiviteit 'oefenen op steile hellingen, voorwaarts en achterwaarts', vond zaterdag plaats. 's Ochtends vroeg op, paddocks maken voor Jay en Spirit, Snow en Diego, de roundpen voorbereiden voor het zadelen (wat niet nodig bleek), ontbijt half op en geen tijd meer voor koffie. Titan zou mee om de weg te wijzen maar vlak voor het vertrek bleek hij te kreupelen. De oefenhelling is niet ver weg en R besloot te voet mee te gaan. Daardoor kon hij ook af en toe even iemands paard vasthouden en hij had zijn handen vrij voor foto's en filmpjes, zodat de deelnemers achteraf hun verrichtingen nog eens kunnen bekijken, wat altijd heel verhelderend is.

tevoet

Thuis zorgde ik dat Titan, Harissa en HiRise om 12 uur precies het ruïneveld in konden, dan waren ze uit de weg als de bezoekerspaarden tussen de middag terugkwamen. Vers gras, daar hadden ze naar uitgekeken. Maar ik had die ochtend al zoveel over het terrein en bij de omheining rondgelopen dat ze niet meer met gespitste oren aan de draad stonden, en toen ik hem dan opendeed hadden ze het eerst niet eens in de gaten. Geen galopje het veld in deze keer, het was meer een kwestie van die kant op slenteren en eens rondkijken. Maar toen ze er eenmaal in waren, beviel ze deze eerste dag in de wei natuurlijk wel degelijk.

eerstegras

Oorspronkelijk zou de middagsessie ook weer in het bos worden gehouden, maar in plaats daarvan gingen de ruiters de crossbaan in, oefenen op de brug. Zodoende konden we Titan, Harissa en HiRise niet uit de wei halen, wat eigenlijk wel moest om ze niet te veel ineens te laten eten. Ze klaagden niet, maar uiteindelijk werden ze zo geplaagd door de knaasjes dat ze graag naar de boxen hadden gewild.

Toen rond zes uur de trailers vertrokken waren, de paddocks afgebroken en de voeremmers gevuld, waren we allemaal best moe. R had een eind in het bos gelopen en ik op eigen terrein 19,5 km volgens mijn watch.

Voor vandaag hadden we de eerste rit van het voorjaar gepland (Les Epioux), maar dat kon niet vanwege Titans kreupelheid. Tja, jammer, maar een uitrustdag waarin niets hoeft, is ook heel fijn.

reageer ook (3)

Wisselvalligheden

Niet alleen het weer zorgt voor verrassingen. Zondagochtend kwam Justine met diverse gezinsleden de verjaardag van Kir (8) vieren, even voordat ze met haar school naar Polen vertrok. Ze had wel wortel-appel-banaantaart gemaakt maar niet meegebracht, uit angst dat de taart Kir in het verkeerde keelgat zou schieten (te zacht). Wel was er een passend feestmutsje maar Kir was niet onder de indruk en wandelde er op één oor mee weg. Tijdens de verjaarsvisite sneeuwde het, terwijl zij in Pin geen sneeuw gehad hadden.

sneeuw

's Middags laadden we Maeva's Ardenner merrie in de nieuwe trailer, het eerste paard dat we in die trailer vervoerden en trouwens ook de eerste keer dat we een Ardenner aan boord hadden. Het paste net. Ergens bij Houffalize leverden we het dier af bij de hengstenhouder. Zijn boerderij had de laatste decennia geen onderhoud gezien en zelf was hij ook niet in topvorm maar hij hobbelde gemoedelijk voor ons uit in zijn eeuwenoude tractor met even oude trailer, naar het weiland waar de hengst liep met drie merries, waarvan er twee nog gevangen moesten worden en in zijn trailer geladen. Het duurde even maar iedereen had tijd zat. Weer thuis ontdeed R de trailer met de tuinslang van modderspatten en stuifmeel, zodat die er weer uitziet als nieuw, wat hij ook is.

ardennaise

Vannacht heeft het gevroren, een beetje meer dan we hadden verwacht. De slang van de automatische paardendrinkbak zat dicht, de pioenen hingen er bevroren bij, evenals de blaadjes van de acer en van de zuilbeukjes. Het zag er allemaal treurig uit. Maar na een uurtje zon knapte alles weer op, hopelijk komen de pioenrozen nog uit. Anders zal het ze leren om niet weer zo onmeunig vroeg de grond uit te schieten.

Aan het eind van de zondagmiddag wandelde Maeva met haar Fries en de oude Vodka naar het weitje bij de ruïne, maar 's avonds hoorden we paardenhoeven voorbijkomen richting dorp en toen we vanochtend langs het weitje kwamen was het hek / de draad weg en enkele isolatoren geknapt. Inmiddels is het gerepareerd, dus we zullen ze binnenkort wel weer langs horen klepperen.

Sunshine kwam langs ter bespreking van de activiteit van komende zaterdag. Het moeten steile hellingen worden en de deelnemers moeten helling af en helling op, ook achterwaarts, te paard en te voet, de aftrap van het seizoen is meteen menens. Titan gaat mee om de weg te wijzen maar ik hoef niet, Harissa en ik kunnen al sinds jaar en dag steile hellingen in alle richtingen.

reageer ook (9)

Gereden en gebakken

Zaterdag gingen we rijden met K en V, gewoon in het bos achter het huis. Mooi voorjaarsweer. Zodra Harissa hun twee ruinen zag (vooral Cisco, dacht ik), werd ze enorm hengstig. Ze stak het niet onder stoelen of banken, paarden kennen geen gêne, en al na 100 meter op weg dacht ik 'dit wordt niks'. Elke paar meter stilstaan voor een klein plasje, en dan snel weer bijdraven naar de anderen, nee. Geeft niks Harissa, kom we maken rechtsomkeert. Zo hadden we met zijn tweetjes een heel fijn ritje, al was het kort, en daarna nam ik haar nog mee uit grazen aan het halstertouw. Overal schiet nu fijn bosgras op. Ze vond het prima en we hadden een relaxte ochtend.

kortritje

De anderen hadden het minder ontspannen doordat Cisco eigenlijk niet echt in de hand te houden was onderweg. Maar goed dat ik het stressniveau daar niet nog verder had opgejaagd met mijn opgewonden merrie.

De dag ervoor had ik staan suffen tijdens het voorbereiden van de zaterdagse lunch. Voor de ricottataart (fiadone) moesten eieren gesplitst en zes dooiers gemixt met suiker. Oké, mix mix mix, totdat hee, ik wakker werd en ontdekte dat ik de eiwitten stond te mixen in plaats van de dooiers. Jemig. Wat kan een mens maken van zes eiwitten met suiker? Niets anders dan meringues, dus dat moest dan maar. Wat een hoop, een groot Kuifjeblik vol. Ik lust best één keer per half jaar één meringue, en R ook, maar geen 30 achter elkaar, je tanden plakken aan elkaar bij de gedachte alleen al. Hoe krijgen we ze ooit op. Nou ja, eerst maar de fiadone afgemaakt, nu wel goed, met de dooiers en zes nieuwe eiwitten, prima.

Maar bovendien kwam K (zoals bijna altijd) aanzetten met een halve frambozenpavlova en twee soorten cake voor ons. Dat werd te gek. We besloten dat ze de meringues kon meenemen om uit te delen aan de collega's, het restant (driekwart) fiadone kon de diepvries in, de bitterkoekjes die ik sowieso al had gebakken voor bij de dagelijkse koffie blijven wel een poosje goed en de cake ook. We moeten ons nu dus alleen door de pavlova heen zien te eten. Wat een luxeprobleem.

Voorlopig dus geen keukenaciviteiten hier. Hoewel ... V bracht korrels mee voor de heerlijke waterkefir die hij maakt, en kijk, dankzij de duidelijke instructies staat hier nu een anderhalveliterpot te fermenteren op het aanrecht. Mjamm mjamm over een paar dagen.

reageer ook (5)

Voorjaarsplannen

Na het mestuitrijden kon R op een droge dag tussen de regendagen snel de twee weilanden slepen. Goed. Zo kan de verspreide mest in de grond zakken voordat de paarden het ruïneveld ingaan en voordat aan de overkant gehooid wordt.

En alsof het niks is, reed hij zondag met de sleep achter de trekker het dorp door en sleepte twee weilanden van Olivier, waar die met zijn niet van 4-wielaandrijving voorziene trekker de hellingen niet aankan. Boeren moeten elkaar helpen, ook als het kleine boeren zijn met een heel kleine tractor (maar met een degelijke sleep).

Met het begin van het voorjaar zijn er verschillende projectjes in gang gezet, al is er nog niets zichtbaar.

De heren grondverzetters kwamen het plan voor de verharding onder de hooiruif bekijken en bespreken. Dat komt in orde, op een nog niet vastgesteld moment.

De verschoten gevel van het huis wordt door de aannemer aangepakt, evenals het verzakte terras, op een nader vast te stellen datum.

De terrasmeubels naar buiten gesjouwd en we hebben er al op gezeten ook, met onverwacht ruiter-/motorrijderbezoek. Nero nam de met saharazand bestoven tafeltjes meteen in gebruik als zitplaats en uitkijkpost.

Ik maakte een afspraak met een glazenwasser. Die werd meteen weer uitgesteld maar in elk geval is er een startschot gelost. Ik heb genoeg van het gedoe met ladders en telescoopstok waardoor het ondanks alle moeite toch niet echt schoon wordt.

Er werd een tank gas geleverd, zodat we er weer een jaar tegen kunnen.

We vroegen bij de gemeente een nieuw rijbewijs aan, dat weer 10 jaar geldig zal zijn. Ook kregen we allebei een verklaring van in-leven-zijn mee, dat staat dus echt wel vast.

R kwam thuis met een nieuwe regenmeter, zodat wij nu kunnen constateren of en zo ja hoeveel het 's nachts geregend heeft terwijl wij lagen te slapen. Dat kunnen we ook wel aan de plassen in het weiland zien, maar een regenmeter is officiëler.

ritje

We maakten maandag samen een voorjaarsritje. T-shirt met bodywarmer. We galoppeerden zelfs een eind over het bospad dat wel gladgestreken is na de recente bomenuitsleepwerkzaamheden maar waar de paarden toch een eindje in de modder wegzakten. Harissa en Titan waren in vorm. Vandaag kon de warme jas weer aan, 's nachts een heldere sterrenhemel en overdag zon met frisse wind. De haag is al bijna helemaal groen.

reageer

Het nadert

Er zijn tekenen dat het voorjaar nadert. Er lag een half, uitgekomen vogeleitje in Harissa's box. Nog geen nestelende vogel gezien, maar hoe komt zo'n eierschaaltje daar dan, vraag ik.

De paarden waren toe aan een grote borstelbeurt, dat kon steeds niet vanwege de regen, maar gisteren greep ik mijn kans. Normaal is dat borstelen buiten gemakkelijker want dan waaien de vlokken vanzelf weg en hoeven we na afloop niet te vegen, maar dat ging nu niet in verband met de overdosis knaasjes, dus vooruit, op de betonplaat dan. Alles bij elkaar meer dan een mestschep vol. Kir treedt op als schaaldiertje.

paardenwol

De paarden zagen er meteen een stuk beter uit, al werd dat al snel tenietgedaan door gerol in de modder. Het haar wierpen we onder de beukjes, voor het geval de vogels het als nestwol willen gebruiken. Maar misschien is dat al mosterd na de maaltijd en zijn ze dit jaar extra vroeg begonnen.

Na een aprilse bui ging een dubbele regenboog zomaar in ons weiland staan. De dubbele rees op uit de crossbaan. Het lijkt wel of de bogen de donkere luchten tegenhouden. Het dorp lag nog in de regen, maar wij hadden zon.

regenboog

De wind heeft drie sparren in de aanplant achter de crossbaan omgeblazen en Sandra heeft een beukje laten omzagen. Haar tuintrapje staat vol narcissen, bij ons schieten de pioenrozen sneller uit de grond dan wij kunnen bijhouden, en in de crossbaan lopen vlieren en kamperfoelie uit. Nog even en ik zet de tuinmeubels buiten, nou, dat is het moment dat het echt menens wordt.

reageer ook (6)

Klussen geklaard

We keken voor het uitrijden van de mest lang uit naar een paar droge dagen, maar die waren dungezaaid deze winter. De velden bleven te nat. Maar maandag zag het er goed uit, twee dagen droog en daarna een beetje regen. Er was minder mest dan vorige jaren omdat we niet meer in de boxen voeren, maar toch in totaal 14 1/2 karretjes. Zoals altijd schepten we samen in, R schepte uit en ik reed de trekker. Er was genoeg voor het ruïneveld en nog wat voor de overkant, iets minder intensief.

Maandag waren er geen knaasjes, met een fris windje, dinsdagochtend wel, wat het werk meteen een stuk onaangenamer maakt. 's Middags viel het wel weer mee.

Olivier hoeft dit jaar geen mest aan te voeren, de opbrengst is straks dan misschien minder maar we hebben zo ook hooi genoeg.

Dinsdagmiddag kwam Goffinet ook zijn land bemesten (met koemest), hij doet in tien minuten waar wij twee dagen mee bezig zijn, maar we vonden zijn resultaat minder goed verdeeld. Ambachtelijk verspreide mest is toch je ware. In zijn airco-cabine heeft hij dan weer geen last van knaasjes.

mest

Dan komt er langzamerhand een eind aan mijn gebrei met dikke wol (90% gerecycelde PET-flessen en 10% alpaca, voelt goed aan). Het plan was oorspronkelijk drie kussenhoezen voor op de bank. Ik breide er een maar het stond totaal niet. Niet strak. Dus wat nu, het was best veel wol. Een dekentje begonnen maar dat leek ook nergens op, een trui dan maar, niet dat ik er een nodig had. O, nog veel wol over, etc. etc. etc. Uiteindelijk verzon ik twee truien en twee mutsen, en nog zijn er twee knotten over, daar maak ik dan een sjaal van en dan moet het uit zijn. Het is toch nooit meer winter dus wanneer heeft een mens nog zulke dikke truien nodig. Nooit.

wol

En nu ben ik verkouden. Voor straf waarschijnlijk, omdat ik mij negatief heb uitgelaten over een paar onschuldige warme truien.

reageer ook (3)

Of het regent, of er zijn knaasjes

De klimaatverandering slaat hard toe. Het is veel te vroeg te zacht, en deze 'winter' is veel te nat geweest. Het heeft niet fatsoenlijk gevroren, waardoor we nu niet met de gebruikelijke miljoen knaasjes zitten maar met een miljard. Minstens. Ze steken nog niet maar ze zijn zooo irritant.

Er staat in de haag het een en ander in de knop, in het bos bloeien de wilde narcissen, en vandaag ontdekte ik de eerste rode neusjes van de pioenrozen die door de dode bladeren van vorig jaar heenpiepen. Nu al. Pioenrozen horen in mei. Er is al uitbundig vogelgefluit sinds drie, zoniet vier weken. Mooi hoor, maar het is pas maart, de bomen zijn nog kaal.

marmer

Van weeromstuit was ik ook extra vroeg met het terras. Links voor en rechts na het schrobben. De achtergevel moet eigenlijk ook weer, terwijl hij in september pas een grote beurt heeft gehad, maar met al die regen is alles alweer groen.

terrasschoon

Olivier kwam zes balen die we over hebben, ophalen voor zijn schapen. Omdat dit voor ons de eerste keer ingepakt hooi was en je beter te veel kunt inschatten dan te weinig, hebben we flink over. De baal waarvan we eerst dachten dat hij niet goed was (rook naar gist), is door de paarden opgeschranst. De volgende, drogere baal vinden ze veel minder lekker.

We halen de rumex telkens uit het hooi, het zaad willen we niet in de wei hebben, en we verheugen ons al op komend seizoen als we weer hooi van eigen land hebben, waar dankzij R's jarenlange vlijt en toewijding geen rumexje te vinden is. HiRise vond het wel interessant toen we de verzamelde stelen in de brand staken, de andere paarden kon het niet boeien.

rumexvuur

Inmiddels is de nieuwe trailer gearriveerd, en R heeft voor een mooi klein cameraatje gezorgd met helder beeld op de gsm, veel beter dan de oude.

Dan nog wat faits divers: we snoeiden de siergrassen dit keer met de handzaag, veel werk met die steeds dikker wordende pollen. Volgend jaar toch maar weer met de strimmer. De kamperfoelie gekortwiekt, roosjes gesnoeid, het tuinwerk is klaar.

Nadat we al minstens drie maanden heel weinig waterdruk hadden, kwam er op een middag helemaal geen water uit de kraan, best lastig als je op het punt staat te gaan douchen. Lekkage beneden in de straat, 's avonds was het weer verholpen.

En dat terwijl er steeds volop water uit de lucht valt.

bui

Blijkbaar is het ontbrekende onderdeel bij de gemeentelijke waterwerken intussen ook gearriveerd, want met ingang van vandaag is de waterdruk weer op het normale peil. Toch weer even wennen, zo'n krachtige straal.

reageer ook (5)

En waar is de rest? Hier en in het archief

design © 2024 - powered by InR