Hèhè, eindelijk dan toch, na negen dagen van huis. Oké, het was voor het goede doel, er werd daar niet beknibbeld op voer, de pauw hield haar statig gezelschap op het hek, ze kreeg (bijna) iedere dag bezoek van ons en ze stond in een ruime box met frisse lucht en uitzicht, maar het blijft een gevangenis.

Dus hup! zodra de inseminatie en de check up achter de rug was: in de trailer naar huis.

Lekker thuis, bij ons en bij de anderen. Zonder Harissa zijn wij niet compleet. Net als de vorige keer was duidelijk te merken dat Harissa ook heel blij was om weer thuis te zijn.

Home sweet home.